۱۳۸۱ خرداد ۲۰, دوشنبه

به بيابان شدم تو نبودی
به دريا شدم تو نبودی
به جايي شدم غريب
که نه ستاره بود نه ماه
تنها فرزانگانی بودند
که دور حباب آتش و باد
دف می زدند
بی های . هوی
و من در آواز سکوت شان
گم شدم بی سايه و سو ...

هیچ نظری موجود نیست: