۱۳۸۱ خرداد ۳۱, جمعه

نه صدای آبی جويي
نه آرامی گفتگويي
آدمی تنهايي بزرگی است
از اين همه است
که گاهی گريه اش می گيرد
و اندوهش را به آسمان می سپارد
گاهی که می بيند آسمان
در تنهايي سياهی که دارد
شانه ای برای گريستن ندارد
آسمان تنهايي بزرگی است ...

(علی عبدالرضايي )

هیچ نظری موجود نیست: