قاصدک با رقص نرم و مواجش چرخيد و چرخيد وچرخيد
و بر من نشست
آه تو و يادی از من؟
باور نمی کنم.
همچون تکه ای ابر
که ناگاه آفتاب را می پوشاند
دلم بيهوده می گيرد
صدايم ميان آوازی کهنه می شکند
و اشک لبخندم را می شويد
آه ياد تو باز آمده است...