هیچ چیز دوباره بازنمی‌گردد
و هیچ چیزی دوباره تکرار نمی‌شود
چرا که هر چیزی واقعی است

 فرناندو پسوا

واژه که تسکین نمی دهد
دستمال که اشک را نمی زداید

آرسنی تارکوفسکی ترجمه بابک احمدی

باران

ببار و خیابان ها را غرق کن

و فقط لامپ ها را نپوشان

که چهره نوح را ببینیم

ما از جماعت کشتی

فقط ابلیس را می شناسیم

 شمس لنگرودی

برای چشم های من 

آنهمه ناخن زیاد بود

یدالله رویایی

 من در دورترین جای جهان ایستاده‌ام 

کنارِ تو 

احمد شاملو

وقتی می‌گویند کسی دورَست

یعنی چقدر دورَست

لیلا کردبچه

من در عالم نباتی هستم
و کمی به عالم حیوانی نزدیک شده‌‌ام
و تصادفا به زبان
آدمها
حرف می‌زنم 

بیژن جلالی

مسافر کناری‌ام که پیاده شد

 پنجره‌ای گیرم آمد

 باقی مسیر را گریستم

لیلا کردبچه 

هیچ نظری موجود نیست

بارانی که روزها

بالای شهر ایستاده بود

عاقبت بارید

گروس عبدالملکیان

خنده دار است، نه ؟

 در آن بازی زمین می خوردیم و

 زخمی می شدیم

 در این بازی زخمی می شویم و 

زمین می خوریم

واهه آرمن

همیشه در گرگم به هوا

از گرگ شدن فرار می‌کردیم

و اکنون

نا خواسته در تمامی بازی‌ها  

گرگیم

رویا وکیلی

حال بگو چه کار کنیم؟

ما کجا و ساحل دریا کجا؟ 

شن و ماسه از کجا؟

که خانه ای درست کنیم از کجا؟ 

و روزها که می گذرند از کجا که ما

از کجا؟

علی باباچاهی