من در عالم نباتی هستم

و کمی به عالم حیوانی نزدیک شده م

و تصادفا به زبان

آدمها

حرف میزنم

بیژن جلالی

می‌خواهم نیست شوم

تا در دنیای دیگر ظاهر شوم

دنیایی شبیه عالم خیال

که در ان همه چیز عادی باشد

جز وحشت از نیستی

جز درماندگی

جز تنهایی

بیژن جلالی

  خورشید را نیز

       از جهان برگیرید

       تا ما را از دست‌های خود

       که از خزیدن در تاریکی

       خون آلود شده‌اند

       شرم نیاید

       و چهره‌های پریده رنگ

       و چشم‌های هراسان یکدیگر را نبینیم

بیژن جلالی

هستی من

پروانه‌ای شده است

و دنبال گلی که نیست

پرواز می‌کند

بیژن جلالی

من در عالم نباتی هستم
و کمی به عالم حیوانی نزدیک شده‌‌ام
و تصادفا به زبان
آدمها
حرف می‌زنم 

بیژن جلالی

 من نمی رفتم اگر تو نمی آمدی ولی اکنون من رفته ام و تو نیامده ای

بیژن جلالی

به پای خودمان

نیامده‌ایم

که به پای خودمان

برویم

بیژن جلالی

...

سرم را بر آستانه سنگ
می‌گذارم
و لبم را بر لب آب
و دست در دست باد
می‌روم
برای سوختن در جایی
که نمی‌دانم

بیژن جلالی*  

...

تو صدای پایت را

به یاد نمی آوری

چون همیشه همراهت است

ولی من آن را به خاطر دارم

چون تو همراه من نیستی

و صدای پایت بر دلم

نشسته است

بیژن جلالی

...

اگر کسی مرا خواست

بگویید رفته باران ها را

تماشا کند

و اگر اصرار کرد

بگویید برای دیدن توفان ها

رفته است

و اگر باز هم سماجت کرد

بگویید رفته است تا دیگر

باز نگردد

...

من زندگيم را

برای كس ديگری

زندگی كردم

كه نمی دانم كيست

از من

از من چیزی جز من

باقی می ماند

که خاطره ای است از من

در خاطره جهان

...

سرم را بر آستانه سنگ

می گذارم

و لبم را بر لب آب

و دست در دست باد

می روم

برای سوختن در جایی

که نمی دانم

خیال ناممکن

كتابى را مى خواهم
ناخوانا
كه در لابلاى سطرهايش
خيالى را تماشا كنم
گنگ
و آرزويى را ببينم
ناممكن

تقویم

برای دیدن تاریخ روز

تقویم را باز می کنم

و تعجب می کنم از اینکه

روزها طبق پیش بینی تقویم

به پیش می روند