آفتاب عصر

رودخانه

سکوت

و ناگهان به یاد کسی می افتم

که در اعماق شادی هایم

غرق شد ...

شمس لنگرودی

باران

ببار و خیابان ها را غرق کن

و فقط لامپ ها را نپوشان

که چهره نوح را ببینیم

ما از جماعت کشتی

فقط ابلیس را می شناسیم

 شمس لنگرودی

دانه روی زمین

میوه روی زمین

لانه روی زمین

پرنده‌ها دنبال چه در آسمان‌ها می‌چرخند

نکند چیزهایی است که خبر نداریم 

شمس لنگرودی

طوری متهمم می‌کنید  

انگار 

سوسکی را کشته‌ام 

آدم بود

به سزایش رسید

شمس لنگرودی

به شما یاد می دهیم

به شما یاد می دهیم
که چه چیزی را ندانید
و کدام خاطره ئی خوشتر است.

خواب دیدن
اینطوری که شما می بینید
اصلا به صلاح تان نیست

اشک
اینطور که شما می ریزید قطره قطره
اصلا معنا ندارد.

به غلغل چشمه نگاه کنید
مگر از اندوه است !


و ما به شما یاد می دهیم
که چه رؤیاهائی چه زمان هائی خوشتر است
در صورت مردودی
البته چاره نیست
به جهنم نیز می روید .

پایان تنفس !
به سلول های تان برگردید.

اکنون

رفتار زندگی از یادم رفته است

اکنون

درست یادم نیست کودکان چه شکلی دارند

زنجره ها زنگ صداشان را از کجا می آورند

زنگوله های خوشه پروین،بر گردن چه اسب سیاهی آویزان است

من شکل آه را هم.

از یاد برده ام