از روزنهی سلول کوچکام
درختان را میبینم
که به من لبخند میزنند
و پشت بامهایی را
که هموطنانام پرکردهاند.
و پنجرههایی را که میگریند و
نماز میخوانند، به خاطر من.
از روزن سلول کوچکام
سلول بزرگ ترا میبینم
سمیح القاسم
