کلاغ؟ اينجا هرگز کلاغي وجود نداشت.مگر اينکه شما در خواب ديده باشيدشان.
بيرون تگرگ مي باريد.اما در بارش اين تگرگ با اين که مثل هر تگرگي تند و تيز و سخت بود اين دفعه چيز زنانه اي وجود داشت .تگرگ ها چنان فرود مي آمدند که انگار آن بالا در آسمان،زنان سرمست از خشم مرواريد ها را از گردن هاي زيباشان مي کندند و با غيظ بر روي زمين مي غلتاندند.صداي ضربه هاي تگرگ بر روي شيشه ها اگر خوب به آنها گوش مي داديم به هيچ کاري جز خاموش کردن طنين صداهاي خفه نمي خورد.
نه،ديگر هرگز به دنبالت نخواهم آمد.اميدوار نباش...
.
.
.
.
آهاي کلاغ
کلاغ اينجاست
کجا؟
بالاي آن درخت
کدام درخت؟
نه آن درختي که هميشه اونجا بود
کدام درخت؟
بالاي اون يکي درخت
آهاي کلاغ...کجايي؟ تو کلاغ را مي شناسي؟
من با کلاغ ها صحبت مي کنم
کلاغ کجاست؟
آسمان با سياهي کلاغ زيباست.نه؟
کلاغ کجاست؟
چرا کسي با کلاغ ها صحبت نمي کنه؟
کلاغ کجاست؟
اون بالا.نه بالاي درخت هميشگي
اون از بالاي يک درخت ديگه به ما خيره شده
قار قار
وزش باد
صداي کلاغ
برگ هاي پاييزي
خش خش
.
.
.
در پايان
در پايان پايان ها
آنچه فنا ناپذير است،باقي مي ماند،آنچه سبک تر از آن است که بميرد،لطيف تر از آن که بسوزد.گرد آن يکديگر را باز خواهيم يافت.
شما و ما.
با هم
کلاغ آن بالاست
قار قار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر