تو امروز
مثل يک روز گرفته هستي
روزي از تمام زمان
با هياهوي مکرر
فريب آغاز
اندوه انجام
با اينهمه آکنده پرواز
تو مثل يک روز بي حادثه هستي
آرام،دراز
شب ،دورتر از تعبير راز
مي توانستي
از سرسره هاي بهت
به دامن خاکي شب بيفتي
مي توانستي
تهي شوي از خود
چون جام خالي باده اي
يا چنان بگستري
که خستگان از تو بياسايند
بي آنکه
به راز سايه روشنت
جامه،معطر کنند
تو مثل يک روز مقدس هستي
روزي به صبوري تاريخ
که هرگز
نگاهش روشن نمي شود
به تقدير خويش
فرشته ساري-تربت عشق و جمهوري زمستان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر