حال بگو چه کار کنیم؟

ما کجا و ساحل دریا کجا؟ 

شن و ماسه از کجا؟

که خانه ای درست کنیم از کجا؟ 

و روزها که می گذرند از کجا که ما

از کجا؟

علی باباچاهی

یک نفر در میان آتش و دود

 جـدول روزنامه حـل می کرد

عمران صلاحی

باید به فکر راه حلی باشم

 که چطور یک زیبایی

  مراجعه کند به اعصابم

  و آرزو بایستد همان جا

 روی نک زبانم 

 که چطور ساحل را بیاورم

  برای قاب عمه 

 چطور با یک تیوب 

 بریزم به اقیانوس‌ها

 حالا دیگر 

 کاملا از جهنم بالغ ترم 

 علی قنبری

       لحظاتی هست

استخوان‌های اشیاء می پوسد

و فرسودگی از در و دیوار می بارد

لحظاتی هست

نه آواز گنجشک حمل

نه صدایی صمیمی از آن طرف سیم

و نه نگاه مادر در قاب

قانعت نمی کند

زندگی قانعت نمی کند

و تو به اندکی مرگ احتیاج داری

الیاس علوی

بهانه‌ها-ی ۱۴ ساله

 کلمات تو/ مثل کوهستان است/ جایی که آدم صعود می کند/ و سقوط 

     علی قنبری

 در اوج خود كبوتر
ترتيب پله‌ها را باور نمی‌کند
و دختران آبی
وقتی كه آسمان را می‌بافند
او در ميان بال و هوا
خود را
ول می‌کند
ميان
هوا
و
بال

یدالله رویایی

نیاز به یک کلمه دارم

کلمه‌اى که مرا از روى زمین بردارد

شهرام شیدایی

با کدام تکه از تن من

تن من 

عاشق جهان شده است؟

بیژن نجدی

هیچ چیز دوباره بازنمی‌گردد

و هیچ چیزی دوباره تکرار نمی‌شود

چرا که هر چیزی واقعی است 

 فرناندو پسوا ترجمه حسین منصوری  

گاه‌ وقتی پنجره باز می‌شود
اما هوای تازه‌ای داخل نمی‌شود
پنجره از كار افتاده
بيرون از كار افتاده 

شهرام شیدایی

ماییم همیشه مست بی‌ما

ماییم همیشه شاد بی‌ما

شمس تبریزی

گاه يك سنجاقك
به تو دل می‌ببندد
و تو هر روز سحر
می‌نشينی لب حوض
تا بيايد از راه
از خم پيچك نيلوفرها
روی موهای سرت بنشيند
يا كه از قطره آب كف دستت بخورد
گاه يك سنجاقك
همه معنی يك زندگی است.

خسرو سینائی