تا کی باید یک زاویه دید تازه پیدا کنم

 برای نوشتن

 تا چشم هایم از حدقه دربیاید

و یک نما بگیرد از خدا

از بالا؟ 

              شعر ماهی صیدناشدنی، علی قنبری

باید به فکر راه حلی باشم

 که چطور یک زیبایی

  مراجعه کند به اعصابم

  و آرزو بایستد همان جا

 روی نک زبانم 

 که چطور ساحل را بیاورم

  برای قاب عمه 

 چطور با یک تیوب 

 بریزم به اقیانوس‌ها

 حالا دیگر 

 کاملا از جهنم بالغ ترم 

 علی قنبری

 کلمات تو/ مثل کوهستان است/ جایی که آدم صعود می کند/ و سقوط 

     علی قنبری