...

I want no answers
I do not want to know
that there could have been an answer

...

تاریکی که می رسد

خود را بر می دارم

آهسته از پله ها بالا می روم

دراز می کشم روی بستری که

نیمی از آن را ماه پر کرده است

نیمی را خورشید

سرگردانی

موضوع بسيار ساده است و روشن،
هر کسی آن را مي فهمد
تو مرا دوست نداری
و هرگز دوست نخواهی داشت
من چرا چنين دلبسته ام
به تو؟
چرا شامگاهان
چنين از ته دل برايت دعا می کنم؟
چرا همه چيز را ترک کردم
تا مانند کوليان سرگردان باشم؟

اما چه زيباست
انديشه ديداری ديگر با تو

...

راه رفتن روی ردپايی كه نمي دانی به كجا ختم می شود

امروز

امروز

پرواز کن به تنهايی

این جا

از اين جا كسي گذشته
و آهي را در اين اتاق جا گذاشته
زندگي رخت بر بسته
خيابان
پنجره اي باز
رگه اي آفتاب
بر دشت سبز.

اگر بمانم تا سالهای دیگر

ییا بدانیم
بیا بخوانیم
بیا بمانیم
اگر بمانم تا سالهای دیگر عشق

پرچم

پیراهنت در باد تکان می خورد

این
تنها پرچمی ست که دوستش دارم

برگ

برگ
شکل خود را نمی‌داند
تا وقتی
که روی تو نیافتاده است.

تو بدور نزدیکی
ومن از آن دورم.

اشک و خنده

دلشان می خواست
چشم مردم را گریان بینند
گاز اشک آور را ول کردند
خنده آور بود

...

آب تا گردنم بالا آمده
آجر ها تا گردنم بالا آمده
آب تا لب هايم بالا آمده
آب بالا آمده ....

من اما نمی ميرم
من ماهی می شوم