I swallowed
some of the Beloved's sweet wine,
and now I am ill.
My body aches,
my fever is high.
They called in the Doctor and he said,
drink this tea!
Ok, time to drink this tea.
Take these pills!
Ok, time to take these pills.
The Doctor said,
get rid of the sweet wine of his lips!
Ok, time to get rid of the doctor

مجنون

ما این راه را با هم آمده ایم
و جز منزل آخر
که قسمت کردنی نیست
با هم خواهیم رفت
حالا اگر جنونی در کار باشد
یقین داشته باش تو نیز
پنجاه پنجاه
از آن سهم خواهی برد.
من بدون تو
دیوانه نخواهم شد.

شب یلدا

بحث بر سر تو نیست

حالا تو

تاریخی از نگاه هستی

دورنمایی از تن

وشعرها

بی تو هم

فرود می آید .

می دانی

ماه هم نمی داند

آسمان را در دو ضرب کرده ام

و شب

تا دلت بخواهد ستاره دارم،

آن وقت

سپیده که می زند

منظومه ای از غیاب شکل می گیرد

ناگهان

همه چیز ناگهان اتفاق افتاد
ناگهان
ناگهان
دختر ناگهان
پسر ناگهان
راه ها، بیابان ها،گربه ها، انسان ها
عشق ناگهان به وجود آمد
شادی ناگهان.

صداها

وقتی شب
به خانه بر می گردی
و صدای کلید را در قفل می شنوی
بدان که تنهایی
وقتی کلید برق را می زنی
صدای تیک را می شنوی
بدان که تنهایی
وقتی که در تخت خواب
از صدای قلب خودت نمی توانی بخوابی
بدان که تنهایی
وقتی که زمان
کتاب ها و کاغذها را در خانه می جود
و تو صدایش را می شنوی
بدان که تنهایی
اگر صدایی از گذشته
تو را به روزهای قدیمی دعوت کند
بدان که تنهایی
و تو بی آن که قدر تنهایی را بدانی
دوست داری
خودت را خلاص کنی
اگر این کار را هم بکنی
باز تک و تنهایی!

غروب هایی که مستیم
ترانه هایی که با سوت می زنیم
شادند.
در صورتی که همان ترانه ها
در پنجره یک قطار
شاد نیستند.

You knew

You knew.

It’s no big deal to fall in love, really. You could scarcely think of a time when you didn’t experience some form of that silly biochemical mess for someone in your life. It’s not even a big deal to stay in love with someone and more or less mean it; you’ve done that, too.

No, the really tricky part, the Really Big Deal, isn’t just loving someone, but getting them. It’s one thing to say you love someone, and that, yes, you could even see yourself spending the rest of your life with them. Life’s a miserable enough business on your own, and you can do far worse than to go through it with someone you can say that four-letter word to with a straight face.

گیرنده مرده است

روزها در پیش پایت
باد هوا بودند
که به هر چه بادا باد
شوتشان می کردی
و شب همیشه
غلام حلقه به گوشت بود

مثل مرده ای که هزار سال پیش
به خاک سپرده باشند
می دانستی اجل در راه
و سر را هر چه پر باد
بی هیچ سماجتی باید فرو گذاشت
حالا بر تخته سنگ
بالشت ابری بیمارستان
یا دامن گلدار همسرت فرقی نمی کند

می گفتی برف بر گلبرگ هم که بنشیند
بوی الرحمان می دهد
بی شک خنده ات می گرفت
اگر می دانستی
از آن روزهای بادا باد
به آدرس سابقت تک و توک
هنوز نامه می رسد
و با مهر <گیرنده مرده است> بر می گردد
انکار باورشان نمی شود
بی هیچ نقشه و توشه ای
سرت را گذاشته و مرده باشی
تو هم که دیگر
جان به جانت کنند خبر را
تکذیب نخواهی کرد.

من از دوستت دارم

از تو سخن از به آرامی
از تو سخن از به تو گفتن
از تو سخن از به آزادی

وقتی سخن از تو می گویم
از عاشق
از عارفانه
می گویم

از دوست دارم
از خواهم داشت
از فکر عبور در به تنهایی

من با گذر از دل تو می کردم
من با سفر سیاه چشم تو زیباست
خواهم زیست

من با به تمنای تو
خواهم ماند
من با سخن از تو
خواهم ماند

ما خاطره از شبانه می گیریم
ما خاطره از گریختن در یاد

از لذت ارمغان در پنهان
ما خاطره ایم از به نجواها

و هر چه شاید که باشد شاید که نباشد.

نصیحتی برای خودم

هرگز عاقل نشو
همیشه دیوانه بمان
مبادا بزرگ شوی
کودک بمان
در اندوه پایانی عشق
توفان باش
و این گونه بمان
مثل ذرات غبار در هوا پراکنده شو
مرگ عیب جویی می کند
با این همه عاشق باش
وقتی می میری