بهانه‌ها
بهانه‌های الکی
۱۳۸۸ تیر ۱۶, سه‌شنبه
آدم‌هاى مشهور
مدتى بود كه ديگر ماشينى از خيابان نمى‌گذشت. وقتى برگشتم طرف‌مادرم تا ببينم چرا دست‌مان را نگرفته و ما را از خيابان رد نكرده، ديدم داردبى‌صدا گريه مى‌كند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر