می‌دانم کسی در این اتاق نیست 

و شهر خالی است 

و همه‌ی میدان‌های این شهر خالی، خالی‌ست

مارینه پطروسیان

ساده نیست
مشتت را به سینه بکوبی و قلبت
مثل یک تکه سنگ از گلویت بیفتد بیرون
و مثل توپ پرت شود وسط بازی بچه ها

 آیدا عمیدی

اشک آن شب لبخند عشقم بود

از هزاران زنی که فردا
پیاده می‌شوند از قطار
یکی زیبا
و مابقی مسافرند

عباس صفاری

تو مرده‌ای و

من

روی کاناپه

کانال عوض می‌کنم

تلویزیون گوشت چرخ می‌کند

تعریف کن از زندگی‌ات

هزار و یک شب پیش را یادت هست؟

سارا محمدی اردهالی

دنیا رنگارنگ و زیباست

 تا آنکه روزی می‌فهمی

که هر خداحافظی به معنای آن نیست

 که بازگشتی در کار است

باز دیروز

 شهرِ دوازده ملیون و هفتصد و نود شش هزار و پانصد و چهل و سه نفری تهران

 خالی بود؛

 بس که در سفری

مصطفی مستور

آرزوهایت بلند بود

دست های من کوتاه

حافظ موسوی

چه فرق می‌كند

در كجايی     چه می‌ كنی

كنار پنجره

سرت بر شانهء من است

مسعود احمدی

تنهایی در اتوبوس چهل و چهار نفر است

تنهایی در قطار

هزار نفر

رضا بروسان

همه چيز

احتمال وسيعش را از دست می‌دهد حالا كه نيستيد

و احتمال رنگ سپيد، كم رنگ است

يعنی ظهور اين آفتاب، قطعی نيست

و خانه بر كلمات شما نمی چرخد

نازنين نظام شهيدی

بهار دلکش رسيد و دل به جا نباشد

نمی‌دانم

 اگر می‌دانستم

 خوب بود

 بيژن جلالی