دریا

در سرزمین من عاقل است

مرزها را می‌شناسد

دستبند می‌زند

و به زندان می‌اندازد

هر موجی که سرکشی کند

سرش را در آب فرو می‌برد

در سرزمین من

آب از آب تکان نمی‌خورد

غلامرضا بروسان

دشت‌ها آلوده است

در لجن‌زار گل لاله نخواهد رویید

در هوای عفن آواز پرستو به چه كارت آید؟ فكر نان باید كرد

و هوایی كه در آن نفسی تازه كنیم

گل گندم خوب است

گل خوبی زیباست

ای دریغا كه همه مزرعه‌ی دل‌ها را

علف هرزه‌ی كین پوشانده است

هیچ كس فكر نكرد كه در آبادی ویران شده، دیگر نان نیست

و همه مردم شهر، بانگ برداشته اند كه چرا سیمان نیست!؟

و كسی فكر نكرد كه چرا ایمان نیست

و زمانی شده‌است كه به غیر از انسان، هیچ چیز ارزان نیست

هیچ چیز ارزان نیست

                                                                  

                                                   حمید مصدق 

مثل تنه‌ی درخت، بسته‌ام

مثل هوا به چنگ نمی‌آیم

چنین است که نمی‌توانم تسلیم شما شوم.

 آدونیس

 ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﻛﻪ ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﻡ

ﺩﺳﺖ ﭼﭙﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﺳﺖ ﭼﭗ ﺑﭽﻪﯼ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ

ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻣﭽﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ

ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻢ

ﻣﺎﺩﺭ ﺭﺍ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﻣﯽﻛﺮﺩﻡ ﻣﭽﻢ ﺭﺍ ﮔﺎﺯ ﺑﮕﯿﺮﺩ

ﺑﺎ ﺟﺎﯼ ﺩﻧﺪﺍﻥ

ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﻣﯽﺳﺎﺧﺖ

ﻛﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﺎﺩﻡ ﻣﯽﮐﺮد

ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﻛﻪ ﺑﭽﻪ ﺑﻮﺩﻡ

ﻣﻌﻨﯽ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ

ﻟﺤﻈﻪﺍﯼ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺣﻤﺎﻡ

ﺭﻭﯼ ﻛﺎﺳﻪﯼ ﺁﺏ

ﻛﻒ ﺻﺎﺑﻮﻥ ﺭﺍ ﻓﻮﺕ ﻛﻨﻢ

ﻭ ﭼﺮﺍﻍﻫﺎﯼ ﺳﺒﺰ ﻭ ﺳﺮﺥ ﺑﺴﺎﺯﻡ

ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﭽﮕﯽ

ﺯﻣﺴﺘﺎﻥﻫﺎ ﺩﺭ برابر ﺍﺟﺎﻕ ﮔﺮﻡ ﻣﯽﻧﺸﺴﺘﻢ

شرارەهای ﺳﺮﺥ ﻭ ﺯﯾﺒﺎ ﺭﺍ ﻣﯽﻧﮕﺮﯾﺴﺘﻢ

ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘم

ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻌﻠﻪﻫﺎ ﺷﻮﻡ

ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ ﻭ شعلهﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﺎﻧﻪﯼ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺯم

شیرکو بیکس