۱۳۸۷ مرداد ۳۰, چهارشنبه

نقطه





یک روز بد
یک روز تلخ
تمام می شود
می توانم نقطه ی این روز بد را با خوابی آرام بگذارم
و حالا چه قدر تلخ تر است
خوابیدن در بستری که بوی تو را می دهد
اما تو را ندارد
این نقطه نه برای امشب گذاشته می شود
نه برای شب های دیگر
تا شب عید که ملافه ها در آفتاب باد بخورند می ماند
تا بوی تو از ملافه هایی که با بویت گل دادند پاک شود
پس
این روز بد
این روز تلخ
تا عید تمام نمی شود
و سر نوشت این نقطه هم
مثل سر نوشت من مبهم خواهد ماند

۲ نظر:

ناشناس گفت...

در یک هوای ابری چه اندوهی به درونم ریخت . کاش دوباره جای خالی پر شود .

آق بهمن گفت...

راستی یادم رفت بگم که چقدر به باباش رفته