۱۳۹۶ اسفند ۲۸, دوشنبه

می‌دانستم عاقبت
تاویل‌های پرت و پلائی
که بر آثار من نوشته‌اند
کار دستتان خواهد داد
همه‌اش تقصیر آن میبدی است
باید به جائی می‌فرستادمش
که دسترسی به قلم و کاغذ نداشته باشد
شما زبان بسته‌ها را هم
خبر دارم از راه
او به در کرده است
به اسم عبادت من یک عمر
خودتان را عذاب داده‌اید
مرا هم پاک گیج کرده‌اید
دو سه روز است
کتاب‌های نازل کرده‌ام را ورق می‌زنم
یادداشت‌های روزانه
و کلمات قصارم را می‌گردم
و هر چه فکر می‌کنم
یادم نمی‌آید جائی نوشته یا گفته باشم
که زن و مرد رانده از بهشت
در تبعیدگاه خاکی‌شان نیز
باید از هم بپرهیزند

دیگر قدیس نمی‌خواهم
بروید آدم شوید

خطاب پروردگار به سن آگوستین و شیخ صنعان -- عباس صفاری

هیچ نظری موجود نیست: